Een draai naar rechts
Het is zo ver! D'66, de partij die brullend als een muis zich tegen de missie naar Afghanistan verzette, staat voor de 66e keer in haar hemd. De flinke taal van Bakker en Dittrich mocht niet baten. Vanavond hebben de troepen zich geformeerd:
en zoals we kunnen zien is dit een detachement waar wij ons als fiere Nederlanders niet voor hoeven te schamen. Er is intern beraad geweest bij D'66, waarbij zelfs Hans van Mierlo en Connie Palmen aanwezig waren. Het resultaat was dat Laurens Jan Brinkhorst, nauw verwant aan de zogenaamde 'koninklijke 'familie, de afscheidsparade mocht afnemen:
Zoals u ziet kan Laurens Jan u vanwege de draai naar rechts niet meer recht in de ogen kijken. Verschillende fysiotherapeuten hebben al geprobeerd de zaak recht te krijgen, maar tevergeefs.
Mijne heren,
Uw zeer gekleurde en daardoor buitengewoon eenzijdige berichtgeving is mij waarlijk een doorn in het oog.
Met amice Balkenende en de jonge Boris van mijn partijtje zal ik de komende dagen overleggen over de vraag hoe wij Uw weblog definitief het zwijgen kunnen opleggen. Zodra wij daarover een voornemen tot enig besluit hebben kunnen formuleren, liefst in briefvorm, zal ik U daarover nader informeren met de intentie dat U daarover dan intern kunt debatteren, opdat wij in kleine kring op basis van Uw bevindingen dan een nader gesprek kunnen hebben dat eventueel dan in een meer definitief standpunt zou kunnen resulteren dat dan onderwerp van gesprek kan zijn in een vooroverleg tussen bewindslieden ter voorbereiding op een volgend kabinetsberaad, zodat daarover dan ook de media kunnen worden geïnformeerd, waarna er mogelijk een maatschappelijke discussie kan worden opgestart, waarbij de insteek van mijn partijtje dan ook een rol ..... (gaaaap, ik moet nu écht ff slapen gaan, trusteeeeeeeeeeee ....)
Goedenmurgen,
Mijn oprechte excuusjes veur het feit dat ik afgeleupen nacht in slaap ben ontvallen tijdens het furmuleren van een deurwrocht commentaar op Uw onvolprezen website. Ik zit nu nog in mijn pijama achter de laptop en moet veureerst even onze hondjes uitlaten, maar U heurt nog van mij vandaag.
Hè, verdeurie, het liep vandaag totaal anders dan ik geheupt had.
Tijdens het uitlaten van de beide hondjes sprak ik een bevrinde neutaris hier uit de buurt die mij een vrindschappelijk klapje op de schouders wilde geven, waardeur ik mij aanvankelijk lichtjes bedreigd voelde en per meubiele telefeun contact zocht met mijn vrouw die echter net niet op tijd bij de telefeun was, omdat zij struikelde over een perzisch tapijtje, waarbij zij heur enkel verstuikte en mij niet kon bereiken, omdat ik mobiel in gesprek was met haar, althans een voicemailbericht trachtte in te spreken, doch dat mislukte omdat mijn meubiele telefeun uit mijn handen viel, klatsboem zo maar op het trottoir en ik helemaal in de war, omdat er een allochteune krantenbezurger passeerde op een sceuter die echter van de prins geen kwaad wist, maar dat kon ik natuurlijk niet bevroeden, omdat ik vanuit een eughoek zag dat de hondjes bezig waren een kuil te graven in de tuin van de buurman die gudzijdank niet ten huize was in verband met een familiereünie bij zijn scheunouders in Deurn. Maar wat was ik ook nog maar aan het vertellen? Nou ja, dat heurt U murgen wel weer.
LJB