HULP OP ZIJN HOLLANDS

Een van onze Tourguys was een scope op het spoor waar heel Nederland van op zou kijken. Het was al laat in de avond toen onze koene held de Hofvijver bereikte waar zijn "Deep Throat" hem zou ontmoeten. De blaadjes lagen, omdat de herfst enigszins laat was ingetreden, nog overal verspreid en dat speelde onze vermetele verslaggever parten. Door de gladheid geraakte hij te water en aangezien hij niet kon zwemmen, riep hij luidkeels om hulp. Juist op dat moment passeerde onze VOC-premier (die vroeger Fortuyn zo hartelijk verwelkomd had) en gaf de drenkeling de nodige adviezen:
Toen dat niet het juiste effect had, zette onze gristelijke normen-en waardenvoorstander hoofdschuddend zijn weg voort onder het mompelen van "Dan moet je het zelf maar weten". Na enige tijd kwam er een agent langs die op het geroep van de drenkeling: "help, ik verdrink!" antwoordde: "Dat is maar goed ook, want anders had je een bekeuring gehad. Want je mag hier niet zwemmen!"
De agent vervolgde onverstoorbaar zijn ronde , niet gevoelig voor het wanhopige geschrei van onze Tourguy. Maar gelukkig verscheen daar als een 'deus ex machina' de onverschrokken Marijnissen die onze verslaggever met een forse ruk op het droge trok, na hem eerst nog de belofte ontfutseld te hebben dat hij in november op hem zou stemmen. Eind goed al goed. Helaas was de "Deep Throat" inmiddels verdwenen.