Ons mooie Holland.

Ik hou van Holland, met z'n bossen en z'n wei enz. Dat werd vroeger gezongen toen Holland nog mooi was: Toen je nog mooie slootjes had, die nog bochtig waren en rietkragen hadden. In de weilanden liepen de koeien rond, overal lagen koeienvlaaien. Het gras geurde en als er gehooid werd, raakte je bedwelmd door de landelijke geuren.

Rust en stilte heerste er. Je kon onder een boom uren zitten lezen, niet gestoord door autowegen, vliegtuigen, brommers, radio's enz. Behalve de rust is ook de schoonheid verdwenen.

Wat zien we nu:
Fabrieksterreinen, industrieterreinen, opslagcentra. Het een nog lelijker dan het andere. Grote plastic of betonnen loodsen, kilometers achterelkaar. Ga eens in de trein zitten en kijk eens naar het 'mooie' Holland. En alsof het nog niet lelijk genoeg is, wordt alles nog volgespoten met graffiti. Architecten zonder gevoel voor smaak plempen de hele zaak dicht: En het kan allemaal! Het land is van ons allemaal, maar niemand wordt gevraagd: Kan dit? Vinden jullie dit goed? Moet het anders?
Is dit de prijs die er voor de 'vooruitgang' moet worden betaald? Op een paar kleine plekjes na is er nu geen lelijker land dan Nederland. Boeren, industriëlen, architecten en projectontwikkelaars hebben ons land naar de klote geholpen. De politiek kijkt de andere kant op. Het enige dat politici nu nog interesseert is de hoogte van hun 'vergoeding' plus bijkomende emolumenten, of ze wel vaak genoeg in beeld zijn en of ze aan stomme spelletjes mee mogen doen.