Verloren...gevonden

In de woelige tijden toen sommige onevenwichtige mensen besloten toe te treden tot de Stormers raakten er in de algehele verwarring heel wat mensen zoek. Er heerste paniek en onrust. Ook ten huize van onze Laurens Jan Brinkhorst was er geen pais en vree. Door het besluit toe tetreden tot de Stormers raakte zijn broer geheel en al van de kook. Midden in de nacht verdween hij en was jarenlang spoorloos. Er werd gedacht dat hij bij het Verzet was gegaan en het leven had gelaten. Alle nasporingen waren tevergeefs. Totdat er recentelijk bij huize Brinkhorst gebeld werd met de vraag of hij soms een broer had. Men was achter dit adres gekomen omdat de verwarde man die men had gevonden, zonder één draad aan zijn lijf, maar een woord kon uitbrengen: Stormer. Men had alle oud-Stormers, waaronder Mulisch, gebeld en kwam tenslotte bij Laurens Jan terecht. In eerste instantie wilde Laurens Jan ontkennen, maar de reactie van de verwarde man was overduidelijk. Hij riep: "Lauri, Stormer!" en wilde Laurens Jan omhelzen. Ontkennen baatte niet meer. En dit is hem dus:
De gelijkenis is sprekend. Voor zijn kennismaking met het zogenaamde 'koninklijk' huis zullen er nog wel een paar kleermakers aan te pas moeten komen.