DIERENMISHANDELING !

Vandaag waren we weer eens een keertje aan het fietsen (toch onze core-business). De tocht voerde deze keer helemaal tot in het hartje van de omroepstad Hilversum. Nadat de Tourguys een flinke homp vers brood als lunch bij de Franse bakker aan de Gijsbrecht hadden aangeschaft togen ze naar het fameuze Lapersveld om aldaar van die welverdiende maaltijd te kunnen genieten. In de fietstassen zaten ook enige flesjes wijn natuurlijk. Plotseling kreeg een van de Tourguys



een hele horde wilde, lawaai makende ganzen achter zich aan.



Het bleek hier om een uiterst aggressieve ondersoort te gaan van de Lapersveldse ganzen brigade die berucht bleken te zijn om hun brood diefstallen.



Na een fel gevecht om dat brood (deze soort is dol op Frans brood) was de uitkomst dan ook snel beslecht. Tijdens het veilig stellen van z'n lunch door een gans



(die vreetzak aan de linker kant) raakte een van de Tourguys namelijk zwaar gewond aan een van z'n vlerken door een andere valse gans !



Daarop besloot de andere Tourguy om de betreffende gans snel uit te faseren (van de Partij voor de Dieren mag dit eufemisme voor euthanasie gebruikt worden). Eenmaal thuis aangekomen werd de boosdoener maar meteen van zijn gemene ingewanden ontdaan want



God straft onmiddelijk !

DE TOURGUYS BLIJVEN IN NEDERLAND !

Direct na aankomst werd er in het redactielokaal van de Tourguys druk vergaderd. Alle voors en tegens werden besproken. Tijdens deze vergaderingen kwam er nog een vorstelijke email binnen waarin verdere condities werden aangegeven. Dit gaf in feite de doorslag. Het salaris aldaar zou 250.- euro per maand bedragen, volgens de majesteit een gigantisch bedrag in dat arme land. De huisvesting was boven de stallen en eens in de maand was er een dag vrij. Ook in de oranjecellen van de oranjefans brak nu eindelijk het besef door dat dit je reinste uitbuiterij was. Hoewel een van de Tourguys nog zoiets mompelde van "Oranjes, goed voor de maatschappij, onderlinge band, aardige mensen, en wat krijg je hierna", hadden de andere twee er geen woorden voor over. Ze vonden dat boven Huis ten Bosch:




Deze vlag gehesen zou moeten worden:



De Tourguys blijven u dus verder berichten onder het motto:

EEN BIJNA NIET TE WEIGEREN AANBOD.

"Jangens", weerklonk een bekende vorstelijke stem door de telefoon, "wij verzoeken jelui onverwijld wederom naar mijn paleis te komen aangezien ik dringende zaken met jelui te bespreken heb. Helaas is onze spaarpot nog niet helemaal aangevuld, derhalve dienen jelui op eigen gelegenheid te komen". Zo gezegd zo gedaan:





Nieuwsgierig betraden de Tourguys de vorstelijke vertrekken waar zij de majesteit in een enigszins opgewonden toestand aantroffen. "Jangens", sprak zij, "dank voor jelui snelle komst. Ik ben jelui dankbaar dat jelui mij door de moeilijke tijden na de aankoop van het hutje in Afrika voor Willem en Maxima hebben geholpen. Zoals jelui wllicht wel weten hebben zij opnieuw een paar centjes besteed voor een klein onderkomen in Argentinie:




Het stelt niet veel voor en is bedoeld om ons geld niet verder op te laten geraken. Het is de bedoeling dat dit onderkomen verhuurd wordt aan mensen uit de bovenklasse zodat er wat centjes terugkomen. De broer van Maxima zal dit stulpje gaan beheren. Ik heb hier nog een foto van deze geliefde familie:



Zoals jullie zien staat ook hij op de foto samen met Maxima en vader en moeder. Echt een schattig stel, vinden jelui niet. Vader ziet er wat stoer uit en al die flesjes drank op de achtergrond hoeft van mij ook niet, maar alla het is een gezonde vent die veel goeds voor zijn land heeft gedaan. Maar waarvoor wij jelui hebben laten komen is het volgende. Bij deze ranch, zoals ze dat daar noemen, zit 150000 hectare grond waarop grote kuddes grazen:




Aangezien jelui ons zo goed hebben geholpen, bieden wij jelui een baan aan als hoeder van deze kuddes. Dus inplaats van de fiets zitten jelui dus te paard. Overweeg dit vorstelijke aanbod want wij denken dat het met Nederland binnenkort toch gedaan is. Die man met dat bleke haar, een parlementarier nota bene, mocht zelfs Engeland niet in. Ja, een telefoontje van ons naar tante Elisabeth en de poort ging dicht. Denk er dus over na en laat het ons zo spoedig mogelijk weten. Na wederzijdse plichtplegingen, reden de Tourguys enigszins naar huis om in een redactievergadering te overleggen wat hun te doen stond.

THE DAFFODILS (William Wordsworth)

In de burelen van de Tourguys was het stil...doodstil. Kennelijk had ook hier de financiele crisis toegeslagen. Dat werd droog brood eten want opdrachten bleven uit. Maar wacht daar rinkelde een telefoon...De Majesteit. Jangens, sprak zij zonder inleidende begroeting, het zijn voor ons weer roerige tijden. Net met de famielje weer gezellig onze 71e jaardag gevierd en nu worden wij in dat katholieke krantje weer zwart gemaakt. Zoals jelui weten heeft mijn zusje, dat altijd hard heeft gewerkt, een oogaandoening.

Deskundigen hebben ons aangeraden wat geld voor haar opzij te zetten zodat ze de toekomst nog helder (haha grapje) kan inzien. Helaas hebben deze zogenaamde deskundigen een foutje gemaakt. Het geld, het is niet veel ca. 70 miljoen van pappie






en mammie, staat nu op een bank in Guernsey. Dan hoeft het kind geen belasting, vermogensbelasting enz. te betalen. Helaas hebben de sufferds mijn werkadres ingevuld: Stichting Protector Daffodil Trust, Noordeinde 68, Den Haag. Dat kunnen wij natuurlijk niet hebben. Wij weten dat een van jullie zeer bedreven is op de computer en wij zouden jelui dan ook willen verzoeken dit adres voor al die lieden die ons niets gunnen te willen verbergen. Wij hebben dit bij vorige stortingen op de Kaaiman eilanden en in Liechtenstein eveneens gedaan. Dat moet voor jelui toch een kleine moeite zijn. Van onze bezittingen in Lech , Italie, New York en Londen hoeven we niet te vrezen, dat is goed geregeld.


Doe die met spoed zodat mijn zoon










bij het aanvaarden van deze zware taak hier geen last meer van heeft. Als het jelui lukt zullen wij jullie een kleine versnapering zenden. Denk aan jullie majesteit in deze barre tijden.