Het is komkommertijd. Op de burelen van de Tourguys was het oorverdovendstil tot...er opeens een telefoontje kwam. Of de redacteur die zulke aardige stukjes schreef even langs kon komen bij Joep van den Nieuwenhuyzen. Nou, dat was een buitenkansje dat de Tourguys zich niet lieten ontgaan. Of hij op de fiets kon komen? Niks ervan! De Rolls stond de volgende ochtend om 9 uur voor waarna de redacteur naar het optrekje van Joep gebracht zou worden.
De redacteur trok zijn mooiste korte broek aan, poetste zijn tanden en begaf zich aldus in de Rolls naar het stulpje van Joep. Daar aangekomen werd hij onmiddellijk naar het kantoor van de grote man gebracht, die vanachter zijn imposante bureau het hele imperium bestierde. Een ogenblikje, jongeman, sprak Joep, even het gesprek met Poetin afmaken. Hij heeft wat wapens nodig die kan ik hem leveren. Na het telefoongesprek sprak Joep; Jammer dat je geen nettere kleren bij je hebt, want we vertrekken direct in mijn Learjet naar de Bahamas:
Maar kijk even in die kast daar want daar hangt het een en ander dat je kunt aantrekken. Dit is geen gezicht. De redacteur zocht een prachtig zomercostumm uit en begaf zich vervolgens met Joep naar het vliegveld. Aan boord ontbrak het aan niets. De beste kaviaar en champagne werden opgediend zodat de reis in een Joep eh poep van een tijd werd afgelegd. Aangekomen op de Bahamas werd de enigszins aangeschotenredacteur naar het bootje van Joep gebracht:
Zo jongeman, sprak de heer Nieuwenhuyzen, vuur je vragen maar op mij af.
Meneer van den Nieuwenhuyzen, hakkelde de redacteur...
Jongeman, noem mij maar Joep, dat praat beter.
Nou, meneer vanden Nieuwenhuyzen, op de school voor de Journalistiek hebben we van Gijs Stappershoef geleerd dat wealtijd enige afstand moetenbewaren tot ons onderwerp.
Goed, jongen, sprak Joep, doe jij maar wat je goeddunkt.
Meneer, Joep, uw succes is begonnen toen u voor uw schoonmoeder, tante Toos, als woordvoerder optrad.
Ja, jongen, ome Gerrit van der Valk zei: Joepie, dit is de kans van je leven om in depubliciteit te komen.
En daarna bent u in de wapenhandel terecht gekomen?
Ja, die Valkies wisten wel waar ze de mosterd haalden. Een beetje belasting ontduiken, contacten met wapenhandelaren. Tja, zo rol je er in.
En daarna bedrijvendokter?
Ja, dat is de enige academische graad die ik heb. Ik koop zijn bedrijfie op, lazer er een paar honderd man uit, zorg dat het weer een beetje loopt en verkoop het met, ik kan wel zeggen, een dikke winst?
En die ontslagen werknemers?
Ja, wie maakt zich daar nou zorgen over. Die neemt de staat wel voor zijn rekening.
En nu bent u veroordeeld tot het betalen van 11 miljoen euro?
Jongen, je denkt toch niet dat ze Joepie zo te pakken kunnen nemen? Nee, ik heb nog wat achter de hand waarmee ik ze om de oren kan slaan. RDM bijvoorbeeld. Maar weet je wat, jongen, ga nu even lekker zwemmen in het zwembad hier aan boord, Er zijn ook een paar aardige meisjes in de buurt, ga dus gerust je gang. We zetten ons gesprek morgenochtend wel weer verder.